شبی که همه هستی یتیم شد. (چرا لباس مشکی؟)
امشب کوفه نه، هستی یتیم است و ذرات سر بر شانهی هم میگریند.
برگ برگ نخلستان مویه میکند.
چاه مرثیه می خواند.
محراب ماتم گرفته است.
شیون پردهنشینان حرم کبریا، همه سو را پر کرده است.
همه جا غم، تنها رهگذر کوچهها و دلهاست.
امّا نه، بهشت منتظر است.
آن جا لبخندِ فاطمه به استقبال علی میآید.
پیامبر آغوش میگشاید و به یُمن آمدن علی حلقهی درِ بهشت یاعلی میگوید ...
و هر چه شهید به پیشواز میآیند.
خوش آمدی علیجان و این دلنشینترین صدا در گوش علی است.
صدای آشنای فاطمه.
ایران وب نوشت :
گه گاه می پرسند چرا برای شهادت حضرت علی (ع) لباس مشکی می پوشید؟
می دانی ؛ حضرت علی پدر ما بود و هر سال وقتی سالگرد شهادت او می رسد ، داغ پدرمان تازه می شود و دلمان گُر می گیرد و می سوزد و یاد شهادت دلگیر بابا جانمان میوفتیم...
می دانی ؛ لباس مشکی مان فقط نشان ارادت است ، لباس مشکی می پوشیم تا بگوییم :بابا ! ما شما را از یاد نبردیم ؛ دستمان را بگیر !!